poniedziałek, 30 grudnia 2013

   A ty niespiesznie tkasz zdarzeń kobierzec
Węzeł za węzłem w rytm serca uderzeń
W gęstej osnowie nie chybiając wątku
Chociaż w najdziksze prowadzisz rubieże.
Idziemy razem labiryntem ścieżek,
Gdzie jeden koniec wiele ma początków,
Bo cały z Twoich utkany zamierzeń...
Należysz do mnie, do Ciebie należę

I Tobie wierzę,
Bo Ty jesteś prządką.

(Jacek Kaczmarski)


2 komentarze:

  1. Piękne...
    Naprawdę piękne. Świadomość tego, że z na pozór zwykływ słów można ułożyć coś tak niesamowitego motywuje mnie do nauki języka i czytania nie tylko książek. Słowa idealnie ze sobą współgrają. To najzwyczajniej piękne.

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny cytat! ♥

    OdpowiedzUsuń